Καλησπέρα παίδες,
Σαν πιο μεγάλος σας (έδωσα πανελλήνιες το 1996) θα ήθελα να σας πω τα εξής. Να μην αγχώνεστε για τις Πανελλήνιες. Δεν υπάρχει λόγος. Άλλωστε και παιδιά που δεν σπούδασαν μια χαρά τα καταφέρνουν. Δεν είναι πανάκεια οι Πανελλήνιες ούτε θα σας ανοίξουν την πόρτα, αν εσείς οι ίδιοι δεν προσπαθήσετε. Επίσης, μην νομίσετε οτι το Πανεπιστήμιο δίνει πολλές γνώσεις. Κατεύθυνση δίνει, αλλά αν δεν προσπαθήσεις, δεν καταφέρνεις τίποτα. Κόπος, σκληρή δουλειά, μυαλό θα σας κάνουν να επιβιώσετε. Άκουγα απο κάποιους κάποτε που έλεγαν για το στρατό "αντε να απολυθώ για να ηρεμήσω". Πιστέψτε με και θα σας το επιβεβαιώσουν και άλλοι συνομήλικοι μου ή και μεγαλύτεροι, τα δύσκολα έρχονται μετά. Και ιδίως τώρα σε μια πολύ δύσκολη συγκυρία. Γιαυτό μην μασάτε, όχι άγχος, όχι διάβασμα μεταμεσονύχτιο, βγειτε έξω, ξεσκάστε και ρίξτε και κανένα κοριτσάκι. Αυτά είναι τα ωραία της ζωής. Πάντως εύχομαι ανεξαιρέτως σε όλους ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ. Είναι ωραία τα φοιτητικά χρόνια και ξέγνοιαστα. Να θυμάστε οτι αυτοί που προσπαθούν ακόμα και αν δεν περάσουν στο Πανεπιστήμιο, τα καταφέρνουν πολύ καλά αλλού. Δεν χάνεται κανείς, αν προσπαθήσει.
ΦΙΛΙΚΑ - ΔΗΜΗΤΡΗΣ