Παιδιά η ιδέα για φάρμες δεν γεννήθηκε επί των ημερών μου.
Τόσο και ο Καβάλα όσο και ο Τυφώνας που είχα μιλήσει το είχαν σκεφτεί.
Ο Τυφώνας δε το είχε εν μέρει πραγματοποιήσει μέσω του γιού του και τώρα εμείς απολαμβάνουμε τον Πρίγκα.
Ο ρομαντισμός είναι ωραίο πράγμα, αλλά η πραγματικότητα είναι πιο σκληρή.
Θέλουμε να πάμε πιο ψηλά την Εθνική ή απλά να αλλάζουμε κάθε δύο σεζόν ομοσπονδιακό, να κάνουμε το χαβαλέ μας και να κυμαινόμαστε μεταξύ 30-50 στην παγκόσμια κατάταξη, κράζοντας παράλληλα τον εκάστοτε προπονητή?
Ακόμα και αν μάθω την αξία του DMI και την περαιτέρω χρήση του χειρισμού, παράλληλα με την αποκρυπτογράφηση της αξιολόγησης και 3-4 κολπάκια ακόμα παραπάνω, θα χάνουμε πάλι από την Ισπανία, την Ελβετία και τη Σερβία.
Δεν μειώνω την αξία της γνώσης των παραπάνω, απλά αυτά θα τα χρειαστεί ο Ισπανός για να κερδίσει τον Ιταλό, όπου οι διαφορές των ομάδων είναι ελάχιστες.
Πρώτα μαθαίνουμε να μπουσουλάμε, μετά να περπατάμε και τέλος να τρέχουμε.
Α εμένα το όριο μου είναι το περπάτημα, τουλάχιστον σας εγγυώμαι πως θα μάθουμε να περπατάμε σωστά.
Όταν έρθει η ώρα να τρέξουμε και κρίνετε ότι δεν μπορώ, τότε ευχαρίστως να παραδώσω τα σκήπτρα, αλλά και τα κατάλληλα όπλα όμως στο χρήστη που θα μπορεί να τρέξει την Εθνική.
ΥΣ. Μου άρεσε η τοποθέτηση του Νίκου στο τελευταίο post. αν το πρόβλημα είναι το πρώτο βήμα, ευχαρίστως να το κάνω εγώ.
The secret of communication lies in defeat...