Ολοκληρώθηκαν οι υποχρεώσεις της Εθνικής U21 στα προκριματικά του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος, με 4 νίκες και 3 ήττες.
Αυτά τα προκριματικά μας άφησαν ανάμικτα συναισθήματα, αφού ενώ είμαστε ικανοποιημένοι με τις εμφανίσεις της ομάδας (που ξεκίνησε από το νούμερο 58 της κατάταξης και τώρα βρίσκεται στο 39), νιώθουμε ότι θα μπορούσαμε να είχαμε διεκδικήσει κάτι περισσότερο από τον όμιλο.
Αρχικά μια μικρή αξιολόγηση του ρόστερ: Οι παίχτες μας είναι κατά βάση καλοπροπονημένοι, δηλαδή δίνεται έμφαση σε δευτερεύοντα skills, αφού στόχος είναι η επάνδρωση της εθνικής ανδρών στο μέλλον. Μοιραία, αυτό καθυστερεί την προπόνηση των λεγόμενων core skills, κάτι που, ενώ στο μέλλον μπορεί να διορθωθεί, στο επίπεδο των Εθνικών U21 δημιουργεί πρόβλημα. Αποτέλεσμα αυτών είδαμε ομάδες που κατά βάση στηρίζονται σε ψηλούς (π.χ. Ολλανδία), να μας κερδίζουν, αφού υπερείχαν σε αυτά τα skills.
Αυτή όμως είναι μια στρατηγική επιλογή, συμφωνημένη και μέσω των εκλογών και δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι, ειδικά όταν υπάρχουν μάνατζερς που κυριολεκτικά ξεπατώνονται να προπονούν εκτός θέσης.
Χωρίς να αποτελεί δικαιολογία, ήμασταν και εξαιρετικά άτυχοι. Αρχικά λόγω προγράμματος. Στο κομβικό ματς με τους Τσέχους, την 3η αγωνιστική, εμείς προερχόμασταν από δύο μάχες με Ισραήλ και Ολλανδία, ενώ οι Τσέχοι προέρχονταν από δύο χαλαρές με Λουξεμβούργο και Μάλτα, με αποτέλεσμα να έχουν ξεκάθαρο πλεονέκτημα λόγω ενθουσιασμού. Δεν μας ευνόησε το πρόγραμμα, με μια καλύτερη κλήρωση θα είχαμε πολύ καλές ελπίδες για κάτι παραπάνω.
Επίσης, η ατυχία μας χτύπησε την πόρτα και με τον τραυματισμό του ίσως καλύτερου ψηλού μας, του Σκαραμαγκά που μας τον στέρησε τη 2η αγωνιστική με τους Ολλανδούς και είχε χάλια κατάσταση την 3η αγωνιστική με τους Τσέχους.
Τέλος πάντων, τα προκριματικά είναι μια υποσημείωση της δουλειάς που γίνεται στην Εθνική μας, το σημαντικότερο όλων είναι τώρα με τον αποκλεισμό, να δούμε σε τι κατάσταση βρίσκονται οι προπονήσιμοι και να συνεχιστεί η δουλειά. Ρεαλιστικός στόχος πρέπει να είναι κάθε γενιά να βγάζει 1-2 παίχτες για την Ανδρών, αν νομίζει κανείς ότι οι περισσότεροι μάνατζερς είναι σε θέση να συνεννοηθούν για την προπόνηση των παιχτών τους απαρέγκλιτα, πλανάται.