γ) μπορούμε οι Παναθηναϊκοί να ελπίζουμε βάσιμα ότι θα ξεπεράσουμε Ολυμπιακό, ότι θα φτάσουμε final 4 και ότι θα παλέψουμε για το 7ο αστέρι?
Όταν ένας προπονητής παραλαμβάνει μια ομάδα που είναι δεύτερη και όχι πρώτη και που ο βασικός της αντίπαλος παραμένει στο επίπεδο που είναι, τα πράγματα ρελαιστικά είναι δύσκολα. Χρειάζεσαι περισσότερη δουλειά να βρεις τις συνεργασίες σου και τα πατήματά σου κι αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να χάνεις κάποια παραπάνω ματς μέσα στη σεζόν και η κάθε μεμονομένη ήττα προκαλεί πάντα κάποιους τριγμούς μικρούς ή μεγάλους. Αν όμως έχει γίνει καλή δουλειά στην προετοιμασία από τον προκάτοχό σου και είσαι στα τέλη Οκτώβρη, υπάρχει ο χρόνος ώστε τον Μάιιο να βρίσκεσαι στα μεγάλα ραντεβού έστω σαν αουτσάιντερ. Η Παναθηναϊκή μπασκετική ιστορία λέει ότι το 1994 ο ΠΑΟ με τον Πολίτη που αντικατέστησε νωρίς μέσα στη χρονιά τον Παβλίσεβιτς έφτασε final 4, το 1995 ο Κιουμουρτζόγλου ΄που και πάλ ινωρίς άλλαξε τον Πολίτη πήγε επίσης final 4 και έφτασε ένα σουτ από το πρωτάθλημα, το 2014 ο ΑΛβέρτης πήρε το πρωτάθλημα και έφτασε στους 8 της ευρωλίγκας, το 2016 ο Πεδουλάκης παρόλο που ήρθε αργά στη θέση του Ντόρτζεβιτς ναι μεν έχασε στους τελικούς με 3-1, αλλά ήταν όλα τα ματς στο σουτ. Η λογική λέει πως αν ο Πασκουάλ ταιριάζει στα όσα ετοίμασε ο ο Πεδουλάκης, αν η ομάδα πργματοποιήσει μια μεγάλη μεταγραφή εκεί που πονάει και αν μπει στο DNA των παικτών η ψυχολογία και οι παιτήσεις της συγκεκριμένης φανέλας, να καταλάβουν πχ ότι το να χάσεις με 4 πόντους από την ΤΣΣΚΑ είναι ήττα και πρέπει να σε στεναχωρεί και όχι να χαίρεσαι γιατί της έβαλες δύσκολα, τότε ελπίζουμε έστω σαν αουστάιντερ να πετύχουμε μέρος των παραπάνω ή και όλα τα παραπάνω. Θεωρώ πως ο ερχομός του φιλόδοξου Πασκουάλ με το όνομα που έχει χτίσει, αν συνδυαστεί και με μια καλή μεταγραφή, τότε έχουμε σοβαρές πιθανότητες να ζήσουμε χρονιά final 4 και να κονταροχτυπηθούμε πολυ άγρια με τον ΟΣΦΠ.
δ) είναι ο Πασκουάλ ο πρώτος προπονητής που θα κερδίσει πραγματικά την εμπιστοσύνη του Δημήτρη Γιαννακόπουλου?
Τη φετινή χρονιά θα την ολοκληρώσει σίγουρα. Άλλοθι υπάρχει για πιθανή αποτυχημένη σεζόν, ενώ αν οριστεί ως μέτρο σύγκρισης το ματς του ΣΕΦ, θα είναι κερδισμένος βρέξει χιονίσει. Στην πραγματικότητα φέτος παίζει χωρίς άγχος. Του χρόνου όμως που ίσως θελήσει να κάνει σχετικά πολλές αλλαγές στο ρόστερ για να το φέρει στα δικά του θέλω, εκεί ο Γιαννακόπουλος και η ψυχή του. Κάνοντας μια καταγραφή των προπονητών ανά σεζόν του ΠΑΟ από το 1991 εώς σήμερα διαπίστωσα ότι για πρώτη φορά στη σύγχρονη ιστορία μας για 4 σερί σεζόν δεν ολοκλήρωσε το πρωτάθλημα ο προπονητής που το ξεκίνησε, ενώ ο μόνος επί Δ.Γ. που το πέτυχε αυτό ήταν ο Πεδουλάκης με τα χίλια ζόρια τη σεζόν 2012-2013. Ο συγκεκριμένος πρόεδρος που έχει τέτοια σύνδρομα έλλειψης υπομονής, που αδυνατεί να αντέξει την ιδέα ότι κάποιος άλλος κάνει κουμάντο στην ομάδα (δλδ ο προπονητής) και όχι ο ίδιος, ο άνθρωπος που θέλει να επεμβαίνει στα πάντα και που τραβάει μόνιμα τα φώτα πάνω του, αυτός ο άνθρωπος είναι πολύ δύσκολο να εμπιστευτεί τον οποιοδήποτε ακόμα κι αυτός λέγεται Ζέλικο Ομπράντοβιτς. Και το μόνο πράγμα που μπορεί να αμβλύνει τις συνέπειες της ανυπομονησίας του ακούει στη λέξη, Τίτλος.
Αυτά τα λίγα:) Ρεζουμέ δικό μου, κακώς τον παραίτησαν τον Πεδουλάκη, η ομάδα θέλει από χθες γκάρντ πολύ υψηλού επιπέδου, ο Πασκουάλ είναι η καλύτερη επιλογή για το σήμερα-αύριο, θα φλερτάρουμε περισσότερο για κάτι καλό σε σχέση με πέρσι πρόπερσι παραπρόπερσι και ο Θεός να βάλει το χέρι του και να έχουν παίκτες και προπονητής ανοχή και κατανόηση στις ήττες κυρίως από τον Δ.Γ.(το δύσκολο) αλλά και από τον κόσμο (το εύκολο).
Last edited by stelaios at 10/22/2016 9:23:56 AM